fbpx

Zdarza się, że pielęgnujemy w sobie wstyd lub zawstydzamy innych, także dzieci, mając przekonanie, że wstyd bywa początkiem zmiany. Czasem rzeczywiście tak jest, jednak niesie to za sobą olbrzymi koszt – koszt złamanych granic i godności.

Wstyd to chyba najtrudniejsze uczucie do udźwignięcia. Nie smutek, nie złość, a właśnie wstyd.

Gdy się wstydzimy, myślimy, że nie zasługujemy na akceptację i na przynależność. Boimy się odrzucenia.

Gdy weźmiemy pod uwagę to, że rodzice mogą “zarażać” swoje dzieci sposobem i stopniem przeżywania wstydu, zastanów się, proszę, jak to jest u Ciebie. Pomyśl o swoim podobieństwie do własnych rodziców – także o podobnych zachowaniach, postawach, reakcji na stres, stosunku do siebie, do pracy, do relacji z ludźmi. Na ile jest to obecne w Twoim życiu. Być może jest tego sporo, a być może bardzo mało?

O tym, jak radzić sobie z dorosłymi emocjami, by nie obciążać nimi własnych dzieci piszę w ebooku “Jak być szczęśliwszym rodzicem”. Kliknij link TUTAJ i dowiedz się więcej.